Ο Βραζιλιάνος της καρδιάς μας, Ρονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα ή αλλιώς Ροναλντίνιο, με το χαμόγελο μονίμως ζωγραφισμένο στα χείλη γίνεται 41 χρόνων και ότι και να πει κανείς γ' αυτόν τον ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, αλλά και συνάμα για την καλή του ψυχή, είναι λίγο.
Το όνομα Ροναλντίνιο του το έδωσαν ως υποκοριστικό όταν μικρός έπαιζε μπάλα στην ομάδα του, υπήρχε ένα μεγαλύτερο παιδί που ονομαζόταν Ρονάλντο. Αργότερα τον αποκαλούσαν Ροναλντίνιο Γκαούτσο, λόγω της καταγωγής του, αλλά τελικά επικράτησε το Ροναλντίνιο, με το οποίο έγινε γνωστός σ’ όλο τον κόσμο.
Ο Ροναλντίνιο αν όχι από όλους, θεωρείται από πολλούς από τους κορυφαίους και πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, αλλά και από κάποιους θεωρείται ο πιο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Αφού στην 20ετή ποδοσφαιρική του καριέρα, κατέκτησε πολλούς και αξιόλογους τίτλους, αλλά και διακρίσεις που θα δούμε αναλυτικά παρακάτω.
Ήταν 21 Μαρτίου του 1980 όταν ήρθε στη ζωή ο Ρόνι. Γεννημένος στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας. Η Βραζιλία είναι γνωστή τόσο για την φτώχια που επικρατεί και κυρίως τα χρόνια εκείνα, όσο και για την εγκληματικότητα. Και πιο συγκεκριμένα η άνιση κατανομή του πλούτου έχει δημιουργήσει δύο κοινωνίες στη Βραζιλία, αυτή των νεόπλουτων και αυτή εκείνων που ζουν κάτω από συνθήκες ακραίας φτώχειας.
Παρά τις τεράστιες όμως οικονομικές δυσκολίες που βίωσε ο Ρόνι τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένεια του, που να γνώριζε τότε η αγαπημένη του μητέρα Ντόνα Μιγκελίνα, ότι ο μικρός που έφερε στη ζωή στις 21 Μαρτίου το 1980, ήταν ένας μάγος. Ένας μάγος σε κάτι που ο περισσότερος κόσμος τόσο αγαπάει, της μπάλας και του ποδοοσφαίρου. Μπορεί ο Ροναλντίνιο να προήλθε από οικογένεια ποδοσφαιριστών, καθώς ο μεγαλύτερος του αδερφός, αλλά και ο πατέρας του Zοάο Μορέιρα υπήρξαν ποδοσφαιριστές, αλλά ο Ρόνι έδειξε από πολύ μικρή ηλικία το ταλέντο του και εξελίχθηκε σε κάτι τόσο σπουδαίο, γράφοντας ιστορία.
Η ζωή του
Ο Ρόνι έχασε τον πατέρα του σε ηλικία 8 ετών από έμφραγμα. Μεγάλωσε με την αγαπημένη του μητέρα, την αδερφή του και τον μεγαλύτερο του αδερφό, που τον προπονούσε στο ποδόσφαιρο. Το 2005 γνώρισε την Τζανίνα Μέντες την οποία ερωτεύτηκε και απέκτησε μαζί της έναν γιο στον οποίο έδωσε το όνομα του πατέρα του Ζοάο. Ξεκίνησε σοβαρά το ποδόσφαιρο στα 7 και στα 18 υπέγραψε στην πρώτη του επαγγελματική ομάδα. Αφότου τραυματίστηκε σοβαρά ο αδερφός του ο Ρομπέρτο, γεγονός που του στέρησε για πάντα το ποδόσφαιρο, ο Ροναλντίνιο θέλησε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ούτως ώστε να μην ξαναζήσει η οικογένεια του την τόση μεγάλη φτώχια. Έκανε αρκετές προσπάθειες στο ποδόσφαιρο προσπαθώντας να ενισχυθεί και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, όσο το συντομότερο δυνατόν. Έπαιρνε μέρος σε αγώνες futsal, το οποίο ήταν κάτι σαν παραλλαγή ποδοσφαίρου και γινόταν σε εξωτερικούς χώρους σε μία σκληρή επιφάνεια γηπέδου. Δεν πήρε και πολύ χρόνο στον Ρόνι για να αρχίσει να τρβάει πάνω του τα βλέμματα για το ταλέντο του.
Tα παιδικά χρόνια
Ο μεγαλύτερος κατά δέκα χρόνια αδερφός του Ροναλντίνιο διετέλεσε όντας νέος, μία αξιόλογη καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Μάλιστα η Βραζιλιάνικη λέσχη εν ονόματι « Συντεχνία», είχε προσφέρει στην οικογένεια του Άσις ένα αρχοντικό για να διατηρήσει στον σύλλογο, τον πολλά τότε υποσχόμενο νεαρό ποδοσφαιριστή.
Ο Ροναλντίνιο εμπνευσμένος από τον Άσις ξεκίνησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 7 ετών. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στις φτωχογειτονιές της Βραζιλίας κάνοντας προπονήσεις με τον μεγάλο του αδερφό. Ο Ρομπέρτο βλέποντας το ταλέντο του μικρού τότε Ρόνι επένδυσε και πίστεψε σε αυτόν, γνωρίζοντας ότι στο μέλλον θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι σπουδαίο αυτό το ταλέντο του.
Πολλές ήταν οι φορές που ο Ρομπέρτο άφηνε τη δική του εκπαίδευση για να ασχοληθεί με τον μικρό του αδερφό, κάτι το οποίο μαζί με το έμφυτο ταλέντο του Ροναλντίνιο απέδωσε και μόλις στα 7 του χρόνια, ο Ρόνι ήξερε πως να ντριμπλάρει σκληρά, να κατευθύνει σωστά, αλλά και να έχει τον απόλυτο έλεγχο της μπάλας, χρησιμοποιώντας την φαντασία του.
Οι οικονομικές δυσκολίες και η φτώχεια
Ο Ροναλντίνιο γεννήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας, σε μία πόλη όπου φημίζονταν για τη μεγάλη φτώχεια που επικρατούσε. Η οικογένεια του αγωνιζόταν σκληρά για να τα βγάζει πέρα. Ζούσαν σε ένα ξύλινο σπίτι αρχικά σε μία παραγκούπολη στο Πόρτο Αλέγκρε. Ο πατέρας του Ροναλντίνιο Ζοάο Μορέιρα τον οποίο έχασε σε ηλικία 8 ετών από έμφραγμα, υπήρξε ποδοσφαιριστής αλλά δούλευε ως θυρωρός του αγώνα σε ένα από τα δύο μεγαλύτερα κλαμπ της Πόλης, ωσότου έπιασε δουλειά σε ένα ναυπηγείο ως οξυγονοκολλητής.
Ο μεγάλος αδερφός του Ρόνι Ρομπέρτο Ντι Ασίς Μορέιρα υπήρξε ταλαντούχος ποδοσφαιριστής στα νιάτα του και βοήθησε κατά κάποιο τρόπο την οικογένεια του να πάρει μία μικρή «ανάσα», μέσα από τις μεγάλες και πολλές δυσκολίες που βίωνε. Μία μεγάλη λέσχη της Βραζιλίας πρσέφερε στον νεαρό τότε Άσις ένα πιο άνετο σπίτι, ούτως ώστε να παραμείνει στον σύλλογο. Όμως η ποδοσφαιρική του καριέρα έληξε άδοξα όταν υπέστη έναν σοβαρό τραυματισμό, γι' αυτό και επένδυσε στο ταλέντο του Ρόνι.
Τα πρώτα βήματα
Μόλις στα 7 του χρόνια ο Ρόνι άρχισε να παίρνει στα πιο «σοβαρά» το ποδόσφαιρο. Σε καθημερινή και πολύωρη προπόνηση με τον μεγάλο του αδερφό που είχε αρκετή γνώση του αθλήματος, ο Ροναλντίο ήξερε σε τόσο μικρή ηλικία να χειρίζεται και να κατευθύνει έξυπνα τη μπάλα και εκεί που ήθελε ο ίδιος και μάλιστα να κάνει «σκληρές» ντρίμπλες. Όντας μικρός ο αγαπητός μας Βραζιλιάνος στην σκληρή προπόνηση που έκανε με τον Ρομπέρτο, κάποιες φορές είχε κλάψει, κατάλαβε όμως αργότερα ότι αυτά ήταν προς όφελος του και τον βοήθησαν να γίνει ακόμη καλύτερος.
Χαρακτηριστικά όπως είχε δηλώσει ο Ρόνι για την προπόνηση που του έκανε ο αδερφός του: « Ο Ρομπέρτο με ανάγκαζε να κάνω 500 ζογκλέρ κάθε φορά. Περίμενε εκεί παρακολουθώντας με για το αν θα τα κάνω όλα και πότε θα τα τελειώσω. Αυτό μου πήρε όλη τη διασκέδαση στην ηλικία που βρισκόμουν, με έκανε να θυμώσω, έκλαψα. Δεν είχα καταλάβει την αρχή, αλλά αργότερα κατάλαβα τι ήθελε»...
Έπαιζε ποδόσφαιρο σε αυτοσχέδια γήπεδα όπου το μόνο χόρτο που είχε ήταν στις άκρες! δεν υπήρχε στη μέση του γηπέδου, παρά μόνο άμμος. Εκτός από το ποδόσφαιρο, ο Ροναλντίνιο έπαιζε και ποδόσφαιρο σάλας (φούτσαλ) που όπως παραδέχεται, τον βοήθησε να διαμορφώσει το μοναδικό στιλ παιχνιδιού του, με κύριο χαρακτηριστικό τον τρόπο που άγγιζε και κοντρόλαρε.
Εξελίχθηκε γρήγορα σ’ έναν από τους πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές της γενιάς του και οδήγησε την Γκρέμιο στην κατάκτηση πολλών τίτλων στις μικρές κατηγορίες. Όταν ήταν 13 χρονών πέτυχε 23 γκολ σε ένα παιχνίδι, γεγονός που δημιούργησε αίσθηση στην ποδοσφαιρική Βραζιλία. Ινδάλματά του ήταν ο Πελέ, ο Ριβελίνο και ο Ρονάλντο και ονειρευόταν να ακολουθήσει τα βήματά τους. Το 1997 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την Γκρέμιο, αφού προηγουμένως είχε «λάμψει» στα γήπεδα της Αιγύπτου, οδηγώντας την Εθνική Βραζιλίας Κ-17 στην κατάκτηση του τροπαίου.
Η επαγγελματική καριέρα
Το ξεκίνημα της επαγγελματικής του θητείας το έκανε στην Γκρέμιο το 1998, σε ηλικία 18 ετών. Την αμέσως επόμενη χρονιά κλήθηκε στην Εθνική Βραζιλίας για τους αγώνες του Κόπα Αμέρικα στην Παραγουάη και του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών στο Μεξικό. Η « Σελεσάο» κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα όμως έχασε αργότερα στον τελικό του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών από το Μεξικό. Ο Ροναλντίνιο όμως δεν βγήκε «χαμένος», καθώς κέρδισε δύο διακρίσεις σε προσωπικό επίπεδο ως τον καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης, αλλά και του πρώτου σκόρερ.
Το 2001 αποχώρησε από την Βραζιλία και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για λογαριασμό της Παρί Σεν Ζερμέν. Ένα χρόνο μετά το 2002 δηλαδή, ο Ρόνι πήρε μέρος για πρώτη φορά στο μουντιάλ της Βραζιλίας, όπου σκόραρε δύο γκολ σε πέντε παιχνίδια βοηθώντας την ομάδα του να κατακτήσει τον πέμπτο σε σύνολο τίτλο στην ιστορία της.
Το 2003 ένα από τα όνειρα του Ροναλντίνιο έγινε πραγματικότητα, αυτό το να φορέσει τη φανέλα της Μπαρτσελόνα με το νούμερο «10». Ο Ρόνι άφησε εποχή με τους «μπλαουγκράνα». Την περίοδο 2004-05 κέρδισε το βραβείο του Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς από την FIFA, την υψηλότερη ατομική διάκριση του αθλήματος και επιπλέον τη χρυσή μπάλα, γίνοντας τότε ο τρίτος Βραζιλιάνος που κατακτούσε αυτή τη σπουδαία διάκριση, μετά τους Ρονάλντο (1997, 2002) και Ριβάλντο (1999). Το 2006 κατακτά μαζί με την ομάδα της Καταλονίας το Champions League, όπου ήταν το δεύτερο σε σύνολο για την Μπαρτσελόνα. Λίγο διάστημα αργότερα κλήθηκε ως ηγέτης με την Εθνική της Βραζιλίας για να βοηθήσει την ομάδα της χώρας του να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Αποκλείστηκε όμως στα προημιτελικά με αντίπαλο τη Γαλλία, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό της από τη διοργάνωση και την απογοήτευση των εκατομμύρια θαυμαστών της.
Επόμενος σταθμός για τον Ροναλντίνιο ήταν η Μίλαν του Μπερλουσκόνι που πήγε το 2008, αφήνοντας την Μπαρτσελόνα για χατίρι της. Με τους «ροσσονέρι» δεν πραγματοποίησε την καλύτερη χρονιά του και οι άνθρωποι του Ιταλικού συλλόγου δεν δικαιώθηκαν για τα εκατομμύρια που έδωσαν για να αποκτήσουν τον Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή. Έπειτα από την καθοδική του πορεία στους Μιλανέζους κλήθηκε ξανά από την Εθνική Βραζιλίας για το Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής το 2010.
Ένα χρόνο μετά το 2011 επέστρεψε στη Βραζιλία για να αγωνιστεί στη Φλαμένγκο. Η ομάδα τότε αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα που ανάγκασαν τον Ροναλντίνιο να αποχωρήσει. Η επόμενη ομάδα που υπέγραψε ο Ρόνι ήταν επίσης βαρζιλιάνικη, η Ατλέτικο Μινέιρο όπου πήγε το 2014 και τη βοήθησε να κατακτήσει το το πρώτο της Κόπα Λιμπερταδόρες. Αυτός ήταν και τελευταίος τίτλος για τον ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, αφού στη συνέχεια αγωνίστηκε στο Μεξικό με την Κερέταρο και έπειτα επέστρεψε στη Βραζιλία ξανά το 2015, για λίγα παιχνίδια με την άλλη μεγάλη ομάδα του Ρίο, τη Φλουμινένσε.
Τα επόμενα χρόνια έως και «κρέμασε» τα παπούτσια του αγωνίστηκε στην Ινδία στο πρωτάθλημα φούτσαλ, μαζί με άλλους παλαίμαχους αστέρες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Το 2018 ανακοίνωσε την απόσυρση τουν από την ενεργό δράση στα 38 του χρόνια.
Τίτλοι και διακρίσεις σε ομαδικό επίπεδο:
Παρί Σεν Ζερμέν: 2000–01 Κύπελλο Ιντερτότο
Μπαρτσελόνα: 2006–07 Σούπερ κύπελλο Ισπανίας
2005–06 Τσάμπιονς Λιγκ
2005–06 Πρωτάθλημα Ισπανίας
2005–06 Σούπερ κύπελλο Ισπανίας
2004–05 Πρωτάθλημα Ισπανίας
Mίλαν: 2010–11 Σέριε Α
Ατλέτικο Μινέιρο: 2012–13 Κόπα Λιμπερταδόρες
2013–14 Κόπα Σουνταμερικάνα
Εθνική Βραζιλίας: 2004–05 Κύπελλο Συνομοσπονδιών της ΦΙΦΑ
2001–02 Παγκόσμιο Κύπελλο
1999 Κόπα Αμέρικα
1996–97 Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 17
και σε ατομικό:
2003-04: παίκτης τou γαλαξία από τη FIFA κερδίζοντας τους Τιερί Ανρί και Αντρέι Σεβτσένκο.
2005-06: Χρυσή μπάλα, καλύτερος παίκτης στον κόσμο, από τη FIFA, για δεύτερη συνεχή χρονιά. Eπιπλέον Στις 14 Αυγούστου 2005 ονομάστηκε πρεσβευτής Καλής θέλησης από τον ΟΗΕ, στην εκστρατεία κατά της πείνας.
2009-10: Κορυφαίος παίκτης της δεκαετίας από το περιοδικό World Soccer, Golden Foot.
Τα μπλεξίματα με τον νόμο και η φυλακή
Στις 5 Μαρτίου 2020 ο Ροναλντίνιο απασχόλησε την παγκόσμια κοινή γνώμη, όταν συνελήφθη από τις αρχές της Παραγουάης με πλαστό διαβατήριο. Το δικό του έχει κατασχεθεί από τις αρχές της Βραζιλίας και του έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα, λόγω της επιβολής προστίμων πολλών εκατομμυρίων ευρώ για φοροδιαφυγή και διαφόρων ειδών παραβάσεις.
Η ιδιαίτερη σχέση με τη μητέρα του και η στροφή στο αλκοόλ
Ο Ροναλντίνιο έχασε σε πολύ μικρή ηλικία τον μπαμπά του και έτσι στρέφοντας την προσοχή του στη μητέρα του, είχει αναπτύξει μαζί της μία πολύ ιδιαίτερη σχέση αγάπης. Η μητέρα του δεν έφυγε ποτέ από το πλευρό του, πάντα ήταν εκεί σε κάθε του επιτυχία και μη, για να τον στηρίξει και να τον αγαπά. Πρόσφατα την έχασε από τη ζωή συγκεκριμένα στις 21 Φεβρουαρίου του 2021 του σε ηλικία 71 ετών και ακόμη, όπως είναι και φυσιολογικό δεν μπορεί να διαχειριστεί την απώλεια, με αποτέλεσμα να έχει στραφεί προς το αλκοόλ. Η μεγαλοψυχία του Βραζιλιάνου «σταρ» οδηγεί κάποιους στο να τον εκμεταλλευτούν, αφού όπως δήλωσαν πρόσφατα κοντινά άτομα του Ροναλντίνιο, κάνει καθημερινά πάρτι και πίνει από το πρωί ως το βράδυ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου